Η «ροζ» άποψη του Αμβούργου αλλάζει

The New York Times

Αν ζητήσεις ένα αντίτυπο του περιοδικού St. Pauli Nachrichten σε κάποιο περίπτερο της βορειογερμανικής πόλης του Αμβούργου, δεν είναι βέβαιο τι ακριβώς θα πάρεις στα χέρια σου: ίσως καταλήξεις με μία εντυπωσιακή λαϊφστάιλ έκδοση, που περιέχει συμβουλές για το πού μπορεί κανείς να βρει VIP εστιατόρια και μπαρ, δεν αποκλείεται όμως να λάβεις ένα πραγματικό κακόγουστο πορνογραφικό περιοδικό.
O μάλλον γενικόλογος τίτλος St. Pauli Nachrichten, που σημαίνει νέα του Σαν Πάουλι, είναι βαθιά ριζωμένος στην ιστορία των γερμανικών ΜΜΕ. Πρόκειται για την ιστορία της ιστορικής γειτονιάς καθεαυτής, δύο περιοδικά με τον ίδιο τίτλο και τη βαριά σκιά της πρωτότυπης έκδοσης.
Με έτος ίδρυσης το 1968, ο αρχικός τίτλος ήταν ένα προκλητικό μίγμα σάτιρας, σεξ και αριστερής πολιτικής. Ηταν αντιπροσωπευτικό της suis generis συνοικίας των οίκων ανοχής, που ξεπήδησε έξω από τα παλιά τείχη της πόλης και εξακολουθεί να προσελκύει τουρίστες και ντόπιους στις παμπ και τα στριπτιζάδικά του. Κάθε Σαββατοκύριακο χιλιάδες δεκάδες άνθρωποι κατακλύζουν την κακόφημη Ρίπερμπαν, τη γερμανική εκδοχή της Μπέρμπον Στριτ.
Παρ’ όλα αυτά η αναβίωση του περιοδικού ως λαϊφστάιλ εντύπου από τον περασμένο Νοέμβριο είναι το τελευταίο σημάδι πως η γειτονιά εξευγενίζεται, ένα φαινόμενο που οδηγεί στον εξοστρακισμό εργατικών οικογενειών και ηλικιωμένων αριστερών. Η πρωτότυπη έκδοση απέκτησε θρυλικές διαστάσεις από τα καυστικά άρθρα του Στέφαν Αουστ, ο οποίος στη συνέχεια έγινε διευθυντής του έγκυρου περιοδικού Der Spiegel.
Αυτήν την κληρονομιά θέλησε να διατηρήσει και να εκσυγχρονίσει ο νυν εκδότης, Γιενς ντε Μπουρ, ο οποίος συμφώνησε να πληρώνει στο παλιό περιοδικό 355 δολάρια ανά τεύχος για να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί το ίδιο όνομα.
Το πορνοπεριοδικό απλώς πρόσθεσε τις λέξεις «το πρωτότυπο» στο εξώφυλλό του και συνέχισε να φιλοξενεί προκλητικές φωτογραφίες. Ο κύριος Μπουρ αποφάσισε να ξεκινήσει δυναμικά εγκαινιάζοντας την έκδοση με 100.000 αντίτυπα. Τα τεύχη αυτά εξαντλήθηκαν με αποτέλεσμα ο εκδότης να τυπώσει άλλα 30.000 περιοδικά, ώστε να παραμείνει στα περίπτερα η έκδοση μέχρι το Μάρτιο, οπότε κυκλοφορεί το επόμενο τεύχος. Στη συνέχεια θα αρχίσει να εκδίδεται σε μηνιαία βάση. Η λαϊφστάιλ εκδοχή του περιοδικού ακολουθεί τη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ σέξι και πορνογραφίας, όπως οι στυλιζαρισμένες φωτογραφίες γυμνών γυναικών (ασπρόμαυρες συνήθως). Σε σύγκριση με τη σκληρή πολιτική σάτιρα του πρωτότυπου, που περιείχε ακόμη και συμβουλές για μεθόδους αεροπειρατείας, τα άρθρα της ανανεωμένης έκδοσης περιορίζονται σε προτάσεις για φλερτ και είναι μάλλον συμβατικά, παρά επαναστατικά.

(Πηγή: Καθημερινή)