T.Mπους: Ο αποτυχημένος

The Guardian

Το να παρακολουθεί κανείς την εξέλιξη της αμερικανικής πολιτικής από το εξωτερικό, σε τούτη την εποχή της τηλεόρασης, είναι ισοδύναμο με το να προσκαλέσει τον Αμερικανό πρόεδρο και την οικογένειά του στο σπίτι του για τέσσερα τουλάχιστον χρόνια. Ετσι θα μάθει πολλά για τη ζωή του.

Καθώς απέρχεται ο Τζορτζ Μπους ο νεώτερος από τον Λευκό Οίκο, είναι σαφές ότι τα τελευταία οκτώ χρόνια δεν μας αποκάλυψαν πολλά για τον χαρακτήρα του. Σίγουρα μπορεί κανείς να τον αποκαλέσει πολεμοχαρή, ψεύτη, «υπηρέτη» των υπερπλουσίων, αδιάφορο για τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι συμπατριώτες του εξαιτίας των φυσικών καταστροφών. Ομως, παρά τις αναρίθμητες βιογραφίες και τα άρθρα εφημερίδων και περιοδικών, ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να αποκρυπτογραφήσουμε τον εσωτερικό κόσμο του Τζορτζ Μπους.

Κατά την πρώτη προεκλογική εκστρατεία του, το 2000, πολλοί πίστεψαν ότι πρόκειται περί ενός σχεδόν αναλφάβητου ηλιθίου που θύμιζε πολύ τον πρωταγωνιστή της ταινίας «Να είσαι εκεί κύριε Τσανς». Οι περισσότεροι «μπουσισμοί», όπως αποκαλούνται οι παραδοξότητες και ανοησίες που κατά καιρούς εξαπέλυσε, χρονολογούνται από αυτή την περίοδο. Ομως, μόνον ο πιο σκληρός επικριτής του θα αρνιόταν ότι αυτός ο άνθρωπος είναι συμπαθής στο κοινό. Οι γκάφες που διέπραξε, λένε οι υποστηρικτές του, ενέτειναν τη γοητεία του και απέδειξαν ότι είναι ένας απλός Αμερικανός και όχι ένας υπερεπιτηδευμένος πολιτικός της Ουάσιγκτον. Ο Μπους δεν ήταν διανοούμενος, αλλά πρακτικός άνθρωπος, καλός στην ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων.

Κανείς, βέβαια, δεν προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τις ανοησίες, που κατά καιρούς «εξαπέλυσε», για να τον υπερασπιστεί. Είναι, ωστόσο, ενδιαφέρον ότι όσο προχωρούσαν τα χρόνια της προεδρίας του, ο Μπους βελτιωνόταν. Μιλούσε με καλύτερη άρθρωση, σταμάτησε να προσκρούει σε κλειστές πόρτες και έπαψε να αναλύει στους δημοσιογράφους επί ώρες τι σέρβιραν στον Λευκό Οίκο. Με δεδομένο την απώλεια ανθρώπινων ζωών στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, πολλοί θα υποστηρίξουν ότι είναι κακόγουστο να αναφερόμαστε στην «κωμική πλευρά» της προεδρικής θητείας του. Ομως η κωμωδία και η τραγωδία κατά τη προεδρική του θητεία είναι άρρηκτα δεμένες. Θα τη θυμόμαστε με τρόμο αλλά και γέλιο.

Γεωγραφικές απορίες...

«Πολλές φορές ο κόσμος με ρωτά», έλεγε πέρσι ο Μπους, «γιατί εστιάζω τόσο το ενδιαφέρον μου στην παροχή βοήθειας στους ασθενείς και πεινασμένους σε άγνωστα μέρη του πλανήτη». Πολλά μέρη όντως παρέμειναν άγνωστα για τον Μπους, που προσπάθησε να τα κάνει πιο οικεία, μεταφέροντας το μαξιλάρι του όπου πήγαινε. «Εδώ έχετε μαύρους;», ρώτησε το 2001 τον πρόεδρο της Βραζιλίας Φερνάντο Καρντόζο, αν και παραμένει άγνωστο κατά πόσο όντως έγινε αυτή η ερώτηση. Ως κυβερνήτης του Τέξας είχε προκαλέσει «μίνι σύρραξη» μπερδεύοντας την Σλοβενία με τη Σλοβακία. Το 2006, όμως, εστίασε το ενδιαφέρον του στην ανοικοδόμηση «ενός Ιράν που θα μπορούσε να αντιταχθεί στην ιρανική επιρροή».

Θα μείνουν τελικώς αξέχαστα

Οι υποστηρικτές του προσπάθησαν να δείξουν ότι οι διακοπές του Μπους στο ράντσο του στο Τέξας αποτελούσαν περισσότερο καθήκον και αρετή καθώς έδειχναν ότι πρόκειται για έναν απλό Αμερικανό. Το 2005, ενώ εμαίνετο ο πόλεμος στο Ιράκ, ο Μπους παρέμεινε στο ράντσο επί πέντε εβδομάδες κάνοντας διάφορες αγροτικές εργασίες.

Στο λάθος μέρος

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον Μπους επειδή όταν έγινε η επίθεση κατά των Δίδυμων Πύργων διάβαζε βιβλία στα παιδιά ενός νηπιαγωγείου στη Φλόριντα, αν και βέβαια θα έπρεπε να σταματήσει όταν πληροφορήθηκε τι συνέβαινε.

Οταν ο τυφώνας «Κατρίνα» έπληξε τη Νέα Ορλεάνη βρισκόταν στο αεροδρόμιο του Φοίνιξ και παρέδιδε τούρτα στον Τζον Μακέιν για τα 69α γενέθλιά του (αφού φωτογραφήθηκαν μπροστά στην τούρτα χαμογελαστοί, εγκατέλειψαν το αεροδρόμιο, ενώ το γλυκό έλιωσε υπό τον καυτό ήλιο).

Κωμωδία

Ισως το γεγονός που γελοιοποίησε περισσότερο τον Μπους είναι ο παρ’ ολίγον πνιγμός του με ένα μπισκότο ενώ παρακολουθούσε στην τηλεόραση ποδοσφαιρικό αγώνα. Λιποθύμησε, χτύπησε και συνήλθε για να βρει τα δυο του σκυλιά να τον γλείφουν εναγωνίως.

Εξίσου αστεία όμως είναι και η σκηνή στο Πεκίνο, το 2005, όταν φεύγοντας σαν σίφουνας από συνέντευξη Τύπου προσέκρουσε σε πόρτα. Το πιο αστείο της υπόθεσης ήταν το παγωμένο, απορημένο χαμόγελο που ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό του ενόσω προσπαθούσε να βρει άλλη οδό διαφυγής.

ΠΗΓΗ: "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"